رَ هِ ش یا شَ ه ر؟
سلام
چند وقتیست که با چند همسایه و دوست اینستاگرامی تصمیم گرفتیم که بازگشتِ به وبلاگ را شروع کنیم. اما دقیقا مثل اول مهر و شروع مدرسه که همیشه با یک دلهره همراه بود، اینجا هم همبنطور شد....که باید بنویسم اما از چه؟
باید از کتابی که چند روز پیش به دستم رسید و اصلا هم قصد نداشتم اینقدر سریع بخوانمش، تشکر کنم...البته بهتر است بگویم از نویسنده کتاب تشکر میکنم که رخوت و تنبلی در نوشتن را از من گرفت و دلهره شروع، تمام شد...
کتاب"رَهِش" تازه ترین اثرآقای رضا امیرخانی است. کتاب روایت داستان یک خانواده سه نفره است در شهر تهران... پدرو مادر ویک کودکی که بیماری سل دارد. کش مکش خانواده بخاطر کودکیست که آلودگی شهر نفس کشیدن را برایش سخت کرده؛ و هر روز بخاطر ساخت وسازهای بی رویه شهری و تبدیل باغ ها به یک ساختمان جدید، سخت تر هم میشود... اما آن چیزی که درک این حقیقت را بهتر میکند و آن را بر جان مینشاند تشبیهی است که نویسنده با ظرافت به تصویر کشیده است. تشبیه این اتفاقی که برای شهرهایی چون تهران در حال افتادن است به مجازاتِِ"خودبس"در دربار پادشاهانِ صفوی است... البته در کنار مجازات شهر، ساکنان آن نیز بالاجبار مجازات میشوند، مثل همین کودک که به جای تنفس هوا، باید کپسول اکسیژن تنفس کند....
چه اتفاقی برای شهرهای ما افتاده است و خواهد افتاد؟ به کجا چنین شتابان؟
البته با وجود این محتوای جدید داستان، اثر بی نقص نیست...البته از نظر محتوا منظورم است نه فرم و قالب! اینکه داستان اینگونه به مخاطب القا میشود که همه مشکلات زندگی شهر نشینی امروز بخاطر ساخت و سازهای بی رویه است...مثلا اینکه ساکنان اپارتمانهای داستان سبک زندگی شان غربی شده بنظر دیگر ربط مستقیم به شهرداری ندارد. میشود در آپارتمان ها هم فرهنگ ایرانی اسلامی را پیاده کرد... در واقع نقد نویسنده به سبک زندگی امروز از جهات مختلف تفکیک نشده.
اما به لحاظ کلی موضوع جذابیت خود را دارد...
کتاب را بخوانید و قبلش حتما تصویر جلد را با دقت نگاه کنید نا شیرین تر شود!
میلاد حضرت بر شما مبارک
ان شاالله که حضرتش از شما راضی باشند
عاقبتتون بخیر بحق حضرت صاحب الزمان عج